Priredio Berzat Berzati Prizren 12.26.2023

Prošle su dvije godine otkako je Šaćir Totaj na čelu opštine Prizren. Dolazak na ovo mjesto čovjeka koji je umalo učinio “ustajalim” refren da ima “diplomu sa potpisom predsjednika Obame”!, aludirajući na nekakav besmilen tening, Građani Prizrena su ga dočekali sa interesovanjem, kao alternativu za promjene, ne samo nakon prethodne vlade, već i najave PDK-a ko još je njima njima vjerovao da je to gradonačelnik koji će donjeti promjene.

Činilo se da je većina Prizrenaca, posebno onih u selima, više vjerovala u Totajeve godine i životni standard nego u njegovu ozbiljnost, koju je većina dovodila u pitanje. Među njegovim glavnim objećanjima bilo je posebno poštovanje zakona, ali činjenice su pokazale drugačije.
To se videlo od početka, gde je, uprkos Totajevom objećanju o vladi profesionalaca, stvarnost ispala drugačije.

Loš je znak kada su ljudi, koje je on ranije nazvao “monotono-impozantnima”, zauzeli svoja mjesta u njegovom vladajućem kabinetu. U stvari, deo toga su ljudi koji ne uživaju poštovanje među stanovnicima Prizrena.

Ovo je bila tek prva “primopredaja”, koju su građani jasno vidjeli. Totaj je dozvolio da učiteljica (sa malo iskustva čak i u struci) bude zadužena za najosetljiviji sektor, u zdravstvu, koje i dalje „curi“ iz mnogih problema. U početku, Totaj je bio primoran da drži jezik za zubima o mnogim stvarima, jer su posljedice počele da se pojavljuju. Nedavni slučaj suspenzije četiri službenika u Ministarstvu zdravlja pokazuje da rad u primarnoj zdravstvenoj zaštiti nije dobar i da ga je vodila neadekvatna osoba.

Nepostojanje uslova za normalan rad u hitnoj službi dovodi do zaključka da ova lokalna vlada nije sposobna da vodi ovaj grad u pozitivnom smislu.

Čak ni u drugim slučajevima, „Talenat“ (poznat po izrazu koji koristi) nije mogao da se suprotstavi „direktorima“ izvršne vlasti, dok je bilo vrijeme da se javno iznese njegova politička nemoć, kada je njegov pokušaj da uništi koalicije sa “Nismom”, koja, uprkos dva odbornika, ima tri opštinske direkcije. U tom kontekstu došlo je do neslaganja sa koalicionim partnerom Zafirom Berišom, s kojim je slučaj okončan na sudu zbog psovki i prijetnji.
Sve dok se ne sastaje sa “Zafom”, postavlja se pitanje kakvu koaliciju ima sa njim? Kako koordinirate rad za koaliciju i koliko su direktori Nisme za Totaja “dosadni”?

Totaju su prije nekoliko dana zamjerili da nije mogao ni da smijeni direktora, te da je povukao odluku donesenu u popodnevnim satima, kada je od njega zatraženo i da smijeni još dva direktora.

Još gore se pokazalo kada je u prvoj godini vlasti Totajev sin zaposlen u javnom preduzeću “Ekoregjioni”.
Njegov “menadžerski talenat” vidio se kada je Opština imala suficit u budžetu od 8 miliona eura. Ovo je gubitak projekata od 8 miliona dolara za našu opštinu. Za takve postupke, dok je bio u opoziciji, Totaj je “izdahnuo vatru” iz usta rekavši da je višak predispozicija za korupciju.

Prije isteka godine objavljen je audio-snimak o “cjenkanju sa jednim od ključnih ljudi opozicije, Osmanom Hajdarijem, bivšim direktorom Haskuke”. U tom kontekstu, on je muža odbornice postavio za direktora škole, zbog njenog glasanja za vladu.

Najgore od svega je što Bošnjake uopšte ne smatra da su bitni u ovom historijskom gradu, šta više podržao je bugarizaciju ove zajednice, naime iako postoje tri odbornika ove zajednice i njihov glas je bveoma bitan u glasanju. Totaj zbog neposobnosti odbornika Vakat koalicije i SDU stanke uopšte ne smatra da su bitni.

Osim Merdžana Osmanija koji je ispred NDS stranke, koji ne glasa ništa niti redovno dolazi na sjednice. Totaj ostala dva odbornika ne smatra da su mu neka prepreka.

Krivica je što Sead Arifi i Admir Aljilji glasaju sve što im Totaj naredi, oni zapravo nisu tu po onome što vidimo da se bore za interes Bošnjaka nego za interes Totaja.

Niti Admir Aljilji koji je ispred SDU Dude Balje, niti Sead Arifi ispred Vakat kolacije nemaju pojma šta rade niti su svjesni njihove funkcije.

Bošnjačka zajednica je na dnu ove opštine iako je druga zajednica po veličini, zamjenika gradonačelnika nema zbog protivljenja Dude Balje i Rasima Demirija koji uporno pokušavaju da sabotiraju sve što je korisno za bošnjačku zajednicu u gradu Prizrenu.

Bošnjački Kulturni Centar je “otet” od Bošnjaka, investicija u mjestima gdje žive Bošnjaci nema, upotreba Bosanskog jezika se ne poštuje, upošljavanja nema, ukinut prevoz za učenike pojedinih škola u Župi, struje nema, sigurnost na niskom nivou… Ali je bitno da Aljilji i Arifi glasaju buđet i sve što im “ŠEF” Totaj zatraži.

Totaj ujedno ostaje gradonačelnik koji nije ispunio obječanja koje je dao u predizbornoj kampanji, od parkinga do kapitalnih projekta koje je obječao za građane Prizrena. Dok je ispunio obječanja svojim sljedbenicima oko izgradnje visokih zgrada u centru Prizrena.

Na kraju ostaje samo da se nadamo da će Totaj kao najgori gradonaćelnik, ostati kao ružna historija grada Prizrena, zajedno sa njegovim direktorima koji nisu ništa uradili za poboljšanje života bošnjaka i ostalih zajednica koje žive u ovom gradu.

Živi bili pa vidjeli.