Nabukodonozorov Babilon bio je najveći grad na svetu i zauzimao je oko 10 kvadratnih kilometara. Centralno obeležje grada bio je veliki Mardukov hram sa svojom kulom, koji je izgrađen na više nivoa i u narodu poznat kao Babilonska kula piše PK.

Babilon je jedan od najpoznatijih gradova antike, a kroz istoriju je bio prestonica južne Mesopotamije (Babilonije) od ranog drugog milenijuma do ranog prvog milenijuma pre nove ere. Tu se nije završilo, jer je bila i prestonica Novovavilonskog (Haldejskog) carstva.

Danas se njegove ruševine nalaze u blizini modernog grada Al-Hila u Iraku na reci Eufrat, oko 88 km južno od Bagdada.

Istorija Babilona

Babilon se razvio prilično kasno kao značajan grad po mesopotamskim standardima. Grad je postao jezgro malog kraljevstva koje je 1894. p.n.e osnovao amoritski kralj Sumuabum.

To se dogodilo nakon pada 3. dinastije Ura, pod kojom je Babilon bio centar provincije.

Naslednici kralja Sumuabuma su učvrstili status Babilona, a najpoznatiji iz dinastije Amoreja, Hamurabi (1792-1750 p.n.e.), osvojio je okolne gradove-države i pretvorio Vavilon u prestonicu kraljevstva koje je obuhvatalo celu južnu Mesopotamiju i deo Asiria.

Povoljan položaj i politički značaj grada učinili su ga glavnim trgovačkim i administrativnim centrom Babilonije.

Njegovo bogatstvo i ugled učinili su ga metom stranih osvajača. Posle napada Hetita 1595. p.n.e. pne, Kasiti su kontrolisali grad, uspostavljajući dinastiju koja je trajala više od četiri veka. Vavilon je postao verski i književni centar.

Između 9. i 7. veka, Babilon je bio gotovo neprekidno pod asirskom prevlašću. Nemiri koji su pratili sve veću okupaciju plemena konačno su uverili Senaheriba, asirskog monarha, da je mirna kontrola Babilona nemoguća, i on je naredio da se grad uništi 689. godine.

Haldejski vođa, Nabopolasar, učinio je Babilon prestonicom kraljevstva nakon Ašurbanipalove smrti 626. Kraljevstvo pod njegovim sinom Nabukodonosorom II postalo je značajna carska sila. Navuhodonosor je organizovao sjajan program za obnovu i utvrđivanje Babilona.

Makedonski kralj Aleksandar Veliki zauzeo je grad 331. godine. Aleksandar je dozvolio gradskom satrapu da kuje novac i počeo je da gradi luku kako bi podstakao trgovinu. Nakon njegove smrti, njegovi generali su se sukobili oko vlasti, a Babilon je prešao u ruke dinastije Seleukida 312. godine.

Značaj Babilona je smanjen nakon izgradnje nove prestonice Seleukije na Tigrisu, gde je deo babilonskog stanovništva preseljen 275. godine nove ere.

O samom gradu

Navuhodonosorov Babilon je bio najveći grad na svetu i verovatno prvi sa preko 200 hiljada stanovnika, zauzimajući oko 10 kvadratnih kilometara.

Centralno obeležje grada bio je veliki Mardukov hram sa svojom kulom, koji je izgrađen na više nivoa i u narodu poznat kao Babilonska kula.

Termin Babilonija se odnosi na celokupnu kulturu koja se razvila na tom području. Tokom 8. i 7. veka, astronomi u Babilonu su razvili novi empirijski pristup astronomiji.

Vavilonski astronomi su počeli da proučavaju filozofiju koja se bavi prirodom univerzuma i koristili su unutrašnju logiku sa svojim prediktivnim planetarnim sistemima. Medicina je bila vitalna oblast za koju su Babilonci bili zainteresovani.

Najstariji vavilonski tekstovi o medicini potiču iz prve babilonske dinastije. Babilonci su uveli koncepte fizičkog pregleda, recepta i dijagnoze.

Babilon danas

Danas je Babilon poznato arheološko nalazište koje poseduje kulturne i simboličke asocijacije univerzalne vrednosti. Međutim, rat u Iraku 2003. imao je razoran efekat na nekoliko arheoloških nalazišta i antikviteta, od kojih su mnogi oštećeni ili čak opljačkani.

U januaru 2009. godine, Svetski fond za spomenike, uz finansiranje američkog Stejt departmenta u saradnji sa Iračkim državnim komitetom za antikvitete i nasleđe, objavio je novi plan za očuvanje mesta drevnog grada Babilona.